یکی از بهترین شیوه ها برای مطالعه و به خاطر سپردن مطالب،یاداشت برداری و خلاصه نویسی است.کاری که خیلی از ما به صورت تجربی انجام می دهیم و هنگام درس خواندن در حاشیه ی کتاب یا تکه ای کاغذ خلاصه ی مطالب را یادداشت می کنیم.در این پست می خواهم با شیوه ی صحیح این کار اشنا شویم.
هر کس بنا به طبیعت و استعداد ذاتی خود می تواند راه بهتری برای یادداشت برداری انتخاب کند.مثلا من از نوشتن در حاشیه ی کتاب و خط کشیدن زیر مطالب بدم می اید ولی نوشتن روی کاغذ را دوست دارم.پس از میان راه های متفاوت بهترین گزینه ی خودتان را انتخاب کنید.
نگویید پینوکیو را نمی شناسید که باور نمی کنم!فقط ممکن است زل بزنم به دماغتان و منتظر باشم کش بیاید و دراز شود.با وجود ترجمه ی داستانش به زبان های گوناگون و ساختن انیمیشن و نمایش فیلم های مختلف درباره ی پینوکیو وجود عروسکش در اکثر اسباب بازی فروشی ها و ... تقریبا غیر ممکن است کسی در گوشه ای از دنیا پیدا شود و ادعا کند که این شخصیت دوست داشتنی را نمی شناسد.
خدایا،ما را با ریزش باران سیراب کن و رحمت را بر ما بگستران.با باران پر برکتت از ابری که گیاه را می رویاند.
(برداشتی از صحیفه ی سجادیه،فراز اول دعا،هنگام طلب باران پس از خشکسالی).
پنجره های خانه را باز گذاشته بودم و درس می خواندم.چشمم به کتابم بود و سرم پر از عطر هوایی که می گفت ابری بزرگ همین حوالی است و چند قدم بیشتر تا باران فاصله ندارم.
سومین سال کمپین کوله پشتی مهر و خرید لوازم التحریر برای دانش اموزان مناطق کمتر برخوردار کشور.وبلاگ اقای سه نقطه و جمعی از وبلاگ نویسان بیان برای سومین سال پیاپی قصد دارند در قالب کمپین کوله پشتی مهر به دانش اموزان مناطق روستایی و کمتر برخودار لوازم التحریر مورد نیاز یک سال ان ها را هدیه کنند.
**********
امروز می خواهم یک خبر خوب به شما بیانی ها بدهم و از اینکه وبلاگ بیان دارد توسعه خدمات وبلاگ رو افزایش می دهد خیلی خوشحال هستم و جای تشکر دارد از وبلاگ پژوهشگر از اقای قاسم صفایی نژاد که این پویش رو راه انداخت خیلی این پویش اثر داشته و از این به بعد هم اثر خواهد داشت تا بیشتر خدمات بیان توسعه یابد.
می خواهم تنهایی بزرگی را به تو معرفی کنم که در ان تنهایی می توانی بهترین زندگی ها را داشته باشی.چون در این تنهایی بزرگ کسی هست که به عنوان بهترین یاور تو در همه جای زندگی ات خواهد بود.یعنی از ابتدا بوده است و الان هم هست و پس از این هم خواهد بود.او هست چه بتوانی با او دیداری داشته باشی و چه نتوانی.اما اگر بتوانی راه دوستی با او را بیاموزی هرگز احساس تنهایی نخواهی کرد.
مگر خود خدا در قران نفرموده است که در دین هیچ زور و اجباری وجود ندارد؟پس چرا ما باید حتما نماز بخوانیم و روزه بگیریم؟
بله در قبول دین هیچ زور و اجباری در کار نیست.مردم همه ازادند که دین اسلام را بپذیرند یا نپذیرند.کسی نمی تواند شمشیر روی گردن کسی بگذارد و او را به پذیرش دین اسلام وادار کند.قبول دین یعنی اینکه کسی در عمق وجودش ان را قبول کند.ایا حتی با سخت ترین شکنجه ها می توان قلب کسی را تصرف و او را به دین علاقه مند کرد؟
در هنگام گذشتن از پل نوجوانی با ان کوله پشتی نه چندان پر کم کم می فهمی باید در سر راهت چیزهایی به کوله پشتی اضافه کنی.اما باید حواست باشد که زیاد سنگینش نکنی.این پل سرزمینی است که نوجوانی ات را روی ان می گذرانی و نوجوانی دورانی نیست که بخواهی تنها باشی و تنهایی این سفر را ادامه بدهی.
زندگی چقدر سخت است!وقتی این چنین مانند صاعقه ای روشن به من ضربه می زند از جلویش می روم کنار.ایا سرما خورده ام؟این زمختی و صدای خشن از یک سرماخوردگی به یک سرماخوردگی دیگر ادامه دارد.سرماخوردگی برای همه ی انسان ها عادی است.اما من هر وقت سرما می خورم مامان و بابا فکر می کنند به سرماخوردگی خطرناکی مبتلا شده ام.مرا مجبور می کنند بروم توی تخت خواب دکتر را خبر می کنند که همه ی داروها را به من بخوراند و ....
وقتی ان ها را به خاطر این مراقبت های بیش از حد دست می اندازم و مسخره می کنم غر می زنند و می گویند((تو نفهمی درک نمی کنی!تو خیلی جوان و کم سن و سال تر از این حرف ها هستی تا بفهمی ما چقدر نگرانت هستیم.))
